پنجشنبه ۰۱ شهریور ۰۳

آموزش ساز و موسیقی ایرانی و خارجی

اشنایی با ساز ویولن

۸۷ بازديد

آشنایی با ساز ویولن


 ویولن در زمان نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد

 

ویولن (به فرانسوی: violon) ساز زهی و آرشه‌ای است. ساز ویولن کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است. اصالت ساز ویولن به کشور ایتالیا بر می‌گردد. برای نواختن معمولاً روی شانهٔ چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است نواخته می‌شود.  

کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

 

اصوات سیم‌های مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می‌دهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچک‌تر از آن را اجرا نماید. 

خرک (در جلو)، گریف (جسم سیاه‌رنگ در عقب) و سیم‌های ویولن این ساز از ۵۸ قطعه مختلف ساخته می‌شود. وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم می‌باشد.

 

ویولن در زمان نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده‌است نواخته می‌شود. کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب عبارتند از: می‌ (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

 

از زمان اختراع اولین ویولن توسط گاسپارو برتولتی تا الان بیش از سه قرن می‌گذرد

اشنایی با تاریخچه و انواع گیتار

۱۳۲ بازديد

شنایی با تاریخچه و انواع گیتار

 

هنری جرج مایر مستشرق و موسیقی شناس معروف انگلیسی می‌گوید: باربی توس همان عود قدیم ایران، یعنی بربط می‌باشد و آن را به این سبب بربط نام نهادند که کاسه‌اش به شکل سینه (بر) مرغابی (بط) است.

در قرن 11 میلادی به واسطه تصرف اعراب بر خاک اسپانیا العود به اروپای جنوبی برده شد. عود شاید مهمترین ساز موسیقی است که شرق به غرب داده است. العود که در زبان انگلیسی با حفظ حرف تعریف اول کلمه لوت خوانده شد انواع بسیاری از آن مشتق گردید.

اینگرید ذهبی در مقاله‌ای تحت عنوان پیدایش گیتار می‌نویسد: در سال 1492 هنگامی‌که اعراب و یهودی‌ها مجبور به ترک خاک اسپانیا شدند، نواختن گیتار یا عود در اسپانیا و مخصوصاً در جنوب این کشور چنان رواج یافت که مردم آن را به چشم ساز محلی خود می‌نگریستند. البته در اندازه گیتار تغییراتی داده شد، آن را کمی کوچکتر کردند و روی آن تزئیناتی نیز نقش کردند و آنگاه آنرا ویولا نام نهادند.

از ماخذ دیگری که برای گیتار آورده شده موریس جی سامرفیلد در کتاب گیتار کلاسیک از 1800 تا امروز چهارتار ایرانی را منشا اصلی گیتار ذکر کرده‌اند و همچنین هنری جرج فایر در مقاله‌ای می‌گوید شیخ حیدرکه در سال 898 هجری وفات یافت و یکی از مؤسسین سلسله صفوی است، چهارتار را اختراع کرد.

همچنین در دائره‌المعارف آمریکا چاپ 5 - 1974 آورده شده: گیتار، سازی است که در قرن 12 میلادی توسط اعراب از ایران به اسپانیا برده شده است. مراجع گوناگون دیگر نیز همه حاکی از این است که گیتار سازی است با اصالت و ریشه ایرانی.

گیتار از جمله سازهایی است که امروزه به طور وسیعی در انواع موسیقی - از کلاسیک گرفته تا جز و راک - به کار می‌رود. انواع این ساز، با طنین صداهای منحصر به خود، طیف وسیعی از علاقمندان سبک‌های موسیقی را ارضا می‌نماید که این موضوع گیتار را پر طرفدارترین ساز معاصر نموده است.

کسانی که برای اولین بار تصمیم به خرید یک گیتار دارند همواره با این سؤال روبرو هستند که چه نوع گیتاری انتخاب کنند. بنا بر این اگر تصمیم دارید برای اولین بار، گیتار را به عنوان یکی از سازهای خود انتخاب کنید بسیار مهم است که در وهله اول بدانید علاقمند به فراگیری چه سبکی از نوازندگی هستید و باید چه نوع سازی انتخاب کنید. این آگاهی شما را در فراگیری موسیقی علاقمندتر و هدفمندتر می‌سازد.

 

ساز کیبورد چیست؟

۱۳۲ بازديد
 

ساز کیبورد چیست؟

یکی از سازها در موسیقی می باشد  که نواختن ان به وسیله اهرم صورت می گیرد تفاوت عمده ای که بین کیبورد های فعلی با کیبورد های قبلی است این است که این کیبورد ها تنها ساز نیستند و بلکه مجموعه ای از موسیقی و ساز های مختلف اند و این خصوصیت یکی از مهم ترین مزیت های این نوع ساز می باشد  شاید دلیل اینکه این ساز بیشتر در مجالس استفاده می شود همین متنوع بودن ساز ها می باشد . 





معرفی کامل ساز پیانو

۸۰ بازديد

پیانو، معرفی کامل ساز پیانو

وقتی نام بزرگانی چون بتهوون، شوپن، موتسارت و باخ را می‌شنویم بی اختیار ذهنمان به سمت ساز پیانو می‌رود. اغراق نکرده‌ایم اگر بگوییم این ساز مادر تمامی سازهاست و این ادعا ناشی از گستره وسیع صوتی است که این ساز توانایی خلق آن‌ها را دارد.

این ساز در زمره مشهورترین سازهای صفحه کلیددار جهان قرار می‌گیرد و سال‌هاست که با نوایش جهانی را محصور کرده است. مشتاقان پیانو ریتم زندگی‌شان را با ملودی‌های این ساز کوک کرده‌اند و با هر اوج و فرودی در نوای ساز بارها به عرش می‌روند و باز می‌گردند.

 

معرفی وتاریخجه ساز تار

۱۴۳ بازديد

معرفی و تاریخچه ساز تار
 ساز تار احتمالا صدای طنین انداز این الت موسیقیایی برای شما جذابیت های خاصی داشته باشد. کمتر کسی را میتوان نام برد که در موسیقی سنتی ایرانی کار کرده باشد و از صدای زیبای این ساز لذت نبره باشد. سازی که از سازه های زخمه ای مقید است در این ساز از استخوان، چوب، پوست و زه یا بهترس اینطور بگویم از روده تابیده چارپایان و فلز استفاده شده است. به جرات میتوان گفت ساز تار یکی از ساز های موسیقی ملی و سنتی ایران و ایرانیان بوده است.

نوازنده ساز تار ایرانی در حالت نشسته تار را به صورت افقی روی ران پا قرار می دهد، به طوری که دسته تارطرف چپ و کاسه طنینی طرف راست نوازنده قرار می گیرد. نوازنده سر انگشت های دست چپ را روی دستان هایی که در طول دسته تار بسته شده اند حرکت می دهد و با مضرابی که در دست راست دارد به سیم ها زخمه میزند.

جمله ای در هنر نوازندگی وجود دارد که می گوید: بهترین ساز آن سازی است که نوازنده احساس کند این ساز در آغوش و دستان او به راحتی قرار گرفته و صدایی طبیعی و مطبوع نسبت به ذائقه فرهنگی او به وجود می آورد.

و الحق که با نگاهی در بین سازها در خواهیم یافت که تار یک چنین سازی است. نغمه هایی بسیار روح انگیز دارد و وقتی در آغوش نوازنده اش قرار می گیرد گویی که این چوب و پوست از روح نوازنده خود جان می گیرند و زنده می شوند. تار یکی از قدیمی ترین سازهای ایرانی است که به آن وتر نیز گفته می شود.

همه چیز درباره موسیقی و سازها

۱۵۶ بازديد
موسیقی (از عربی) یا موزیک (از زبان‌های اروپایی) یا آنچه در پارسی باستان خُنیا گفته می‌شد، یک نوع از هنر است که مادهٔ اصلی تشکیل‌دهندهٔ آن، صدا و سکوت است. عناصر اصلی تشکیل‌دهندهٔ موسیقی شامل زیروبمی (نَواک) (تعیین‌کنندهٔ ملودی و هارمونی) و ضرب‌آهنگ (ریتم) است. موسیقی را هنر بیان احساسات به وسیلهٔ آواها گفته‌اند که مهم‌ترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداها به گونه‌ای که خوش‌آیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان شود.


واژه‌شناسی

واژهٔ موسیقی یک وام‌واژه از زبان عربی است که به ایران و زبان فارسی راه یافته[۱] و تلفظ درست آن در عربی «موسیقا» است همانند «عیسی»، «موسی»، «طوبی» و حتی املای «موسیقا» تاحدودی در متون عربی رواج دارد[۲] چراکه در عربی دو حرف «ی» (با دو نقطه در زیر) و «ی» (ألف مقصوره، بدون نقطه) تلفظ و کارکرد متفاوت دارند، ریشهٔ اصلی واژه از زبان یونانی و برگرفته از واژهٔ ‎(Mousika) μουσική و مشتق از واژهٔ Μοῦσαι است.[۳][۴] براساس مدارک موجود، واژە «موسیقی» و هم‌خانواده‌های آن در «مفاتیح العلوم» خوارزمی و رسالهٔ موسیقی اخوان الصفاء دیده می‌شود که هر دو متعلق به قرن چهارم هجری قمری هستند.[۴]

قبل از ورود اسلام به ایران، در زبان فارسی به جای «موسیقی» از «خُنیا» و به جای «موسیقی‌دان» یا «مُطرِب» از «خُنیاگر» استفاده می‌شد که با واژگانی نظیر «خونیاک» در پارسی میانه و «هونواک» در اوستایی نیز از آن یاد شده‌است.[۵] همچنین واژه‌هایی نظیر «گوسان»، «کوسان» و «رامشگر» نیز برای موسیقی‌دان و خواننده به کار می‌رود.[۶][۷][۸][۹]